1 Perde - 1 saat 5 dakika
Yazan Ingmar Bergman
Uyarlayan Bénédicte Acolas
Çeviren İpek Özgüven
Yöneten Serap Eyüboğlu
OYUNCULAR:
Viktoria Zeynep Erkekli
OYUNUN KONUSU : Ingmar Bergman’ın sinema filmi için yazdığı aynı adlı eserinden uyarlanan monolog oyun, kadının hayatta varoluş hesaplaşmasını anlatıyor.
“Neden her şey karmakarışık bir hale geldi?”
“Hiç durmadan konuşuyorum ve insanlar susuyor ve sırtlarını dönüp gidiyorlar. Hayır, yakınmayacağım. Şu dünyada yakınmak için hiçbir sebebim yok. Zor olan tabii ki düşüncelerim ve hayallerimle doldurduğum bir boşlukta yaşamam.”
Gerçeklerden kaçıp hayallerine sığınan ve hayallerinden uyanıp gerçeğine düşen Viktoria, artık karmaşık bir hale gelen anılarındaki; acılarını, mutluluklarını, kayıplarını, ayrılıklarını, mutsuz evliliğini, ailesini ve çocukluğunu ruhunda gizlediği hikayeleri ile anlatırken hayal ve hayat arasında zihninde yolculuk yapar.
Oyunu İstanbul Devlet Tiyatrosu'nun Ankara turnesinde 9 Mart 2024 Cumartesi günü İrfan Şahinbaş Sahnesinde izleme şansı buldum. Koltuğum ön sıralardaydı ve bir saat süresinde her türlü duyguyu iliklerime dek hissettim. Acı, korku, tedirginlik, gurur, öfke, sevinç... Duygudan duyguya hızlı geçişler hem çok etkileyici hem de biraz yorucuydu. Ancak unutulmayacak olağanüstü bir teatral deneyim yaşadığımı düşünüyorum.
Tek kişilik oyunları seviyorum. Zeynep Erkekli' yi sahnede ilk kez izledim. Performansından, oyunculuğundan, yeteneğinden, ustalığından çok etkilendim. Kendisi aynı zamanda Altan Erkekli' nin kuzeniymiş:)
Ingmar Bergman bu eseri sinema filmi için yazmış, daha sonra uyarlanarak monolog bir oyun metni haline gelmiş. Metin, bir piskoposun kızı olarak doğan Victoria' nın, çok başarılı eşinin gölgesinde geçirdiği bir hayatı, kocasının ani ölümü ile dengesini yitiren ruh halini, kendi hezeyanlarından ve kendi ağzından bir akıl hastanesinin arka odasından bizlere ulaştırıyor.
Biz Victoria' nın geçmişini, dostlarını, hizmetçisi Anna' yı, ailesini, annesini, babasını, kocasını hatta çok daha fazlasını hayal kırıklıklarını, alttan almalarını, kötü giden evliliğini, eşini önce çok yüceltip, ölümü ile yaşadığı hesaplaşmayı, çocukluk travmalarını kısacası varoluş sancılarının tamamını kendisinden öğreniyoruz.
Çok zor bir oyunculuk, her yönü ile çok ağır bir metin. Gerçekler ile hayaller bazen Victoria' nın zihninde dahi karışıyor.
Dekor dairesel bir merdiven bazen onun evi bazen hapishanesi oluyor. Kostümü sade beyaz bir gecelik. Oyunu ışık, kostüm, dekor anlamında da oldukça başarılı bulduğumu söyleyebilirim. Süre olarak yüksek duygu yoğunluğu içerdiği için bir saat oldukça makul.
Çok başarılı olağanüstü bir performans, izleyicinin onunla gülüp onunla ağladığı, duyguların sahne ile koltuklar arasında gidip geldiği çok etkileyici bir ustalık izledik. İstanbul Devlet Tiyatrosu yiye şaşırtmadı. İzleme şansı bulanlar çok şanslı...
Ayakta alkışlıyoruz:)
İyi ki tiyatro var...